Bobrowniki (Tarnowskie Góry)

Dzielnice

Bobrowniki, znane również jako Bobrowniki Śląskie (niem. Bobrownik), to interesująca część Tarnowskich Gór, która wcześniej funkcjonowała jako wieś.

W latach 1945–1954 Bobrowniki pełniły rolę siedziby gminy, a następnie, w okresie 1954–1972, były siedzibą gromady Bobrowniki.

Układ przestrzenny

Bobrowniki, pod względem ruralistycznym, stanowią średniowieczną wieś o charakterze owalnicowym. Warto zwrócić uwagę na zachowane do dziś cechy tego miejsca, w tym charakterystyczne założenie placowe przy ul. Głównej, w pobliżu którego znajduje się kaplica z przełomu XVIII i XIX wieku oraz ratusz dawnej gminy, obecnie w zabudowie Poczty Polskiej i filii Miejskiej Biblioteki Publicznej w Tarnowskich Górach.

Bobrowniki obejmują również cztery kolonie, które są częścią ich układu przestrzennego:

  • Kunszt (niem. Kolonie Friedrichsgrube) – kolonia powstała na przełomie XVIII wieku. Jej oś stanowi ulica Parkowa, a w XIX wieku stała się niezależną gminą jednostkową. Po spadku znaczenia górnictwa kruszcowego znów włączono ją do Bobrownik.
  • Fajfrowiec (potocznie nazywany Fajfką, niem. Pfeifferkolonie) – ta kolonia powstała w XIX wieku, mając pierwotnie wielodrożnicową strukturę osadniczą w formie przysiółka, którego rdzeniem były ulice Topolowa, Kurka i Podmiejska. Z czasem rozrosła się na północ, aż do Obwodnicy.
  • Blachówka (niem. Blechowka) – XIX-wieczna kolonia fryderycjańska, obecnie w granicach administracyjnych Bytomia, z ulicami o nazwie Blachówka oraz część ul. Władysława Łokietka.
  • Lazarówka (niem. Lazarowka) – również XIX-wieczna kolonia fryderycjańska, dzisiaj leżąca w granicach administracyjnych Bytomia, znana jako ul. Lazarówka.

W przeszłości do obszaru Bobrownik zaliczano również folwarki Karłuszowiec oraz Segiet, które tworzyły integralną część tego dworskiego obszaru.

Historia

Według profesora Jana Drabiny, pierwsza wzmianka dotycząca wsi służebnej, osadzonej w obszarze związanym z bobrownikami (osobami nadzorującymi bobry), ma swoje źródło w dokumencie wydanym we Wrocławiu 1 września 1273 roku przez Nikóla, obywatela Bytomia. W piśmie tym opisano rezultaty rokowań z opactwem premonstratensów wrocławskich, dotyczących wsi nazwanej Bobrowniki, a także dziesięcin, jakie były z niej pobierane. Z kolei dr hab. Marek Wroński podaje, że wieś ta została po raz pierwszy wymieniona w dwóch dokumentach z dnia 26 stycznia 1369 roku, które dotyczyły podziału zamku, miasta (Bytomia) oraz całej ziemi bytomskiej pomiędzy księcia oleśnickiego Konrada II i księcia cieszyńskiego Przemysława I. Warto dodać, że wcześniejszy zapis średniowieczny odnosi się do Bobrownik zlokalizowanych nad Brynicą.

W początkowej fazie swojego istnienia, Bobrowniki przynależały do parafii w Reptach. Miejscowość ta, będąca odrębną gminą jednowioskową oraz obszarem dworskim, na mocy połączenia w 1922 roku, została włączona w struktury Tarnowskich Gór w 1973 roku. W 1998 roku, w wyniku współpracy z sąsiednimi Piekarami Rudnymi, powstała dzielnica Tarnowskich Gór o nazwie Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne.

Obydwie miejscowości niegdyś funkcjonowały jako oddzielne gminy, a granicą między nimi była polna droga, łącząca Bobrowniki z Lasowicami (obecne ulice: Zwycięstwa oraz 23 Stycznia). Dodatkowo, granice te były wyznaczane przez drogę biegnącą z Tarnowskich Gór kierującą do Bytomia, prowadzącą przez ulicę Józefa Korola.

Oceń: Bobrowniki (Tarnowskie Góry)

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:24