II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica, powszechnie znane jako Staś, to renomowana publiczna szkoła średnia, która znajduje się w Tarnowskich Górach.
Placówka ta wyróżnia się bogatą tradycją oraz wysokim poziomem nauczania, co czyni ją jednym z czołowych ośrodków edukacyjnych w regionie.
Historia
Prusy (1870–1922)
Początki II Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach sięgają 1870 roku, kiedy miasto założyło Szkołę Realną I stopnia. Nauczano tam w języku niemieckim. W 1874 roku nowoczesny gmach, w którym dziś funkcjonuje II LO, stał się siedzibą tej placówki. Przy znacznym zaangażowaniu ówczesnego dyrektora dra Paula Wossidlo stworzono także halę sportową oraz dydaktyczny ogród botaniczny, który obejmował alpinarium i małe arboretum.
W 1882 roku szkoła uzyskała status Gimnazjum Realnego, które miało na celu kształcenie przyszłych specjalistów: urzędników, prawników, lekarzy i nauczycieli. Wśród uczniów znajdowali się katolicy, protestanci oraz żydzi. Od 1891 roku placówka ta zaczęła otrzymywać stałe wsparcie budżetowe, przyjmując nazwę Królewskiego Gimnazjum Realnego (niem. Königliches Realgymnasium zu Tarnowitz). Szkoła realizowała harmonogram nauczania aż do wybuchu I wojny światowej w 1914 roku. W tym okresie nauka uległa przerwaniu, ponieważ w budynku zostało uruchomione wojskowe szpital. W czasie powstań śląskich budynek był wielokrotnie zajmowany przez różne strony.
II Rzeczpospolita (1922–1939)
Po wcieleniu Tarnowskich Gór do Polski w czerwcu 1922 roku, w budynku tym otwarto polskie gimnazjum męskie, gdzie językiem wykładowym stał się polski. Warto podkreślić, że pierwszym dyrektorem był ks. dr Aleksy Siara, który wykazał się niezwykłą skutecznością organizacyjną. Dzięki temu tarnogórskie gimnazjum, jako pierwsze w województwie śląskim, mogło prowadzić naukę w pełnym wymiarze klas, od I do VIII, już od Bożego Narodzenia.
W roku szkolnym 1926/1927 gimnazjum, którym zarządzał dyrektor Józef Grzybowski, kształciło 377 uczniów. W gronie pedagogicznym znajdowało się 17 profesorów, wśród nich: Alfons Brocki, Paweł Brocki, Karol Broniec, Alojzy Cebulski, dr Wilhelm Durynek, Stanisław Huza, Józef Jachimek, Józef Knosała, Franciszek Kruczała, Sylwio Mikucki, Jan Mrożek, Rudolf Nałęcki, Józef Piernikarczyk, Zygmunt Rutowski, Klemens Sadowski, Jan Salwiński oraz katecheta ks. Józef Ledwoń. Uczniowie z biedniejszych rodzin znajdowali schronienie w Konwikcie Biskupim przy ul. Powstańców.
W 1929 roku nadano szkole pierwszego patrona oraz nową nazwę: „Państwowe Gimnazjum Męskie im. Księcia Jana II Opolskiego w Tarnowskich Górach”. W 1932 roku dokonano reorganizacji, przekształcając ją w czteroletnie gimnazjum ogólnokształcące oraz dwuletnie liceum ogólnokształcące o profilu humanistycznym i matematycznym. W 1938 roku placówka uzyskała numer w nazwie, stając się I Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Księcia Jana Opolskiego w Tarnowskich Górach. W czasie II wojny światowej w budynku mieściła się komenda policji niemieckiej, a niemal wszystkie pomoce naukowe i zbiory bibliotek zostały zniszczone.
PRL i III Rzeczpospolita (od 1945)
Bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej budynek zajęły różne instytucje, co spowodowało, że nauka w szkole została wznowiona 17 marca 1945 roku. W 1960 roku liceum przyjęło nowego patrona, Stanisława Staszica, a w 1963 roku przekształcono je w placówkę koedukacyjną. Od tej pory nosi nazwę II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach. Ważnym wydarzeniem w historii szkoły był rok 2011, kiedy to budynek został wpisany do rejestru zabytków.
Kalendarium
– 1869 (11 maja) – po uchwale Rady Miejskiej Tarnowskich Gór podjęto decyzję o rozpoczęciu budowy szkoły realnej, uzyskując fundusze w wysokości 400.000 talarów od 14 różnych fundatorów; wśród promotorów tego przedsięwzięcia byli burmistrz Heinrich Engel oraz hrabia Guido Henckel von Donnersmarck.
– 1869 (w drugiej połowie roku) – stworzono projekt architektoniczny Szkoły Realnej w Tarnowskich Górach, którego autorem był budowniczy Heinrich Herzog; budowa rozpoczęła się w 1870 roku, jednak została przerwana na 3 lata z powodu wojny francusko-pruskiej.
– 1870 (15 stycznia) – zatwierdzono statut miejskiej Szkoły Realnej I stopnia (niem. Realschule I. Ordnung).
– 1870 (28 kwietnia) – miało miejsce uroczyste otwarcie Szkoły Realnej, która rozpoczęła działalność w budynku Szkoły Górniczej przy ul. Gliwickiej 25; wówczas uczęszczało do niej 97 uczniów, a kadra nauczycielska liczyła 8 nauczycieli.
– 1872 – szkoła wzbogaciła się o dodatkowe pomieszczenia dydaktyczne w miejskiej szkole elementarnej.
– 1873 (24 czerwca) – oddano do użytku pierwsze klasopracownie w konstrukcyjnym nowym gmachu szkoły na Krakowskim Przedmieściu.
– 1873 (18 czerwca) – zatwierdzono projekt przyszkolnej hali sportowej autorstwa Heinricha Herzoga.
– 1874 (22 marca) – uroczyście otwarto i poświęcono nowy gmach szkoły z halą gimnastyczną i boiskiem sportowym; w szkole kształciło się wówczas 200 uczniów, a pomieszczenia ogrzewano piecami wolnostojącymi.
– 1875 (wiosna) – uruchomienie klasy maturalnej (niem. Prima) w placówce.
– 1877 (wiosna) – w szkole odbyła się pierwsza matura, którą z powodzeniem zdało 3 uczniów: Georg Bohle, Paul Haase oraz Otto Schlesinger.
– 1882 – szkoła zyskała status Gimnazjum Realnego (niem. Realgymnasium).
– 1891 – placówka, dotąd finansowana przez miasto, została przejęta przez państwo pruskie, uzyskując stałą subwencję oraz status Królewskiego Gimnazjum Realnego (niem. Königliches Realgymnasium).
– 1895 – zorganizowano uroczystości z okazji 25-lecia działalności szkoły; dr Wossidlo przygotował i wydał broszurę o historii gimnazjum w tej okazji.
– 1919 – w efekcie likwidacji monarchii w Niemczech szkoła przyjęła nazwę Państwowego Gimnazjum Realnego (niem. Staatliches Realgymnasium zu Tarnowitz).
– 1920 (9–11 lutego) – zorganizowano uroczyste obchody jubileuszu 50-lecia istnienia szkoły, a na pamiątkę wydano okolicznościową pocztówkę.
– 1922 – szkoła została przejęta przez polskie władze oświatowe; nowy rok szkolny rozpoczęło 420 uczniów.
– 1929 – na wniosek nauczyciela historii, Józefa Piernikarczyka, placówce nadano imię księcia Jana II Opolskiego (Państwowe Gimnazjum Męskie im. Księcia Jana Opolskiego).
– 1929/1930 – przeprowadzono gruntowną modernizację wnętrz gmachu szkoły, na co przeznaczono 300.000 zł.
– 1932 – w związku z reorganizacją szkolnictwa placówka została przekształcona w państwowe liceum oraz gimnazjum (męskim).
– 1938 – szkole nadano numer „pierwszy”, stając się I Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Księcia Jana Opolskiego.
– 1939–1945 – budynek szkolny stał się siedzibą niemieckiej policji (niem. Gendarmerie).
– 1945 (12 lutego) – miała miejsce inauguracja roku szkolnego w gmachu Liceum i Gimnazjum Żeńskiego, które przez miesiąc były połączone.
– 1945 (17 marca) – wznowienie zajęć w gmachu Liceum i Gimnazjum Męskiego im. Jana Opolskiego.
– 1948 (1 września) – likwidacja gimnazjów spowodowała przekształcenie szkoły w męskie liceum ogólnokształcące.
– 1960 (6 listopada) – zmiana patrona szkoły na Stanisława Staszica, przekształcając szkołę w Liceum Ogólnokształcące Męskie im. Stanisława Staszica.
– 1961 (1 września) – uruchomienie wieczorowego Liceum dla Pracujących (później Liceum dla Dorosłych), które funkcjonowało aż do 2005 roku.
– 1963 (1 września) – szkoła stała się koedukacyjna i przyjęła obecną nazwę – II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica.
– 1966 (16 kwietnia) – odsłonięto tablicę pamiątkową w hołdzie nauczycielom i wychowawcom poległym w latach 1939–1945.
– 2011 (4 sierpnia) – sądowa rejestracja Stowarzyszenia Na Rzecz Odnowy Budynku Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach (organizacja pożytku publicznego nr KRS 0000393017).
– 2011 (7 grudnia) – budynek szkoły został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego (nr rej. A/358/11).
– 2018 – przeprowadzono generalny remont budynków szkoły, w tym wymianę okien, przywracając im pierwotny kształt i kolor, remont dachu oraz docieplenie hali gimnastycznej (koszt całkowity wyniósł 2,8 mln zł, z czego 2,3 mln zł to dotacja Unii Europejskiej).
– 2020 (28 kwietnia) – obchodzono jubileusz 150. rocznicy otwarcia tarnogórskiej Szkoły Realnej.
– 2020–2021 – restauracja oraz konserwacja elewacji budynku (etap 1: elewacje frontowa i północna, etap 2: elewacje tylna i południowa; oba etapy finansowane przez Starostwo Powiatowe w Tarnowskich Górach).
Dyrektorzy szkoły
1870–1922
W tym okresie kierownictwo szkoły sprawowali:
- dr Paul Wossidlo (1870–1900),
- Eduard Grötschel (1900–1918),
- Hermann Hülsmeyer (1918–1922).
1922–1939
Na przestrzeni tych lat dyrektorami byli:
- ks. dr Aleksy Siara (1922–1925),
- Józef Smolicz (IX–XII 1925, p.o. dyrektora),
- Józef Grzybowski (1926–1932),
- dr Edward Merklinger (1932–1939).
od 1945
Po II wojnie światowej szkołę prowadziło wielu dyrektorów:
- mgr Stanisław Książek (II–III 1945, p.o. dyrektora),
- dr Edward Merklinger (1945–1946),
- mgr Władysław Piasecki (1946–1955),
- mgr Stanisław Książek (1955–1973),
- mgr Józef Wójcik (1973–1977),
- mgr Halina Bielakow (1977–1981),
- mgr Jan Lenartowicz (1981–1991),
- mgr Andrzej Skorek (1991–2007),
- mgr Kazimierz Sporoń (2007–).
Znamienici nauczyciele
1870–1922
W latach 1870-1922 w II Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach pracowali wybitni nauczyciele, którzy znacznie wpłynęli na rozwój instytucji oraz kształcenie młodzieży.
- dr Paul Damas (1849–?, nauczyciel historii, języka łacińskiego i niemieckiego; badacz wczesnego średniowiecza),
- dr Paul Knötel (1858–1934, nauczyciel historii oraz geografii w latach 1894–1904; historyk, heraldyk, badacz sztuki, etnograf),
- dr Emil Pfundheller (1842–1893, nauczyciel języków w latach 1877–1883, zastępca dyrektora; uniwersytet literatury angielskiej, klasycznej i francuskiej),
- dr Traugott Staesche / Stäsche (1859–?, nauczyciel języków klasycznych oraz historii 1903–1922, zastępca dyrektora; filolog klasyczny, badacz historii Dolnego Śląska oraz regionu Grodziska Wielkopolskiego i Rakoniewic),
- dr Karl Stephan (1857–?, nauczyciel fizyki, matematyki, przyrody oraz języka niemieckiego; specjalista w dziedzinie fizyki i chemii),
- dr Paul Tschierske (1861–?, nauczyciel chemii, przyrody oraz biologii 1899–1922; botanik, zięć Paula Wossidlo),
- dr Arwed Walter (1846–1899, nauczyciel chemii, fizyki i matematyki w latach 1878–1897; chemik fizyczny, specjalista w dziedzinie fizyki),
- dr Paul Wossidlo (1836–1921, nauczyciel głównie biologii oraz geografii 1870–1900, dyrektor; botanik, przyrodnik, filozof przyrody).
1922–1939
W okresie międzywojennym, od 1922 do 1939 roku, szkoła zyskała kolejnych znakomitych pedagogów, którzy kształtowali umysły uczniów oraz zwracali szczególną uwagę na ich rozwój intelektualny.
- dr Wilhelm Durynek (1887–1939, nauczyciel języka łacińskiego, greckiego oraz niemieckiego; filozof),
- dr Józef Knosała (1878–1951, nauczyciel historii; ksiądz katolicki, historyk),
- dr Franciszek Kozieł (1900–1940, nauczyciel języka polskiego, reżyser przedstawień szkolnych; filolog polski, poległ w Katyniu),
- Sylwiusz Mikucki (1898–1983, nauczyciel historii w latach 1923–1927; późniejszy profesor, historyk, heraldyk, sfragistyk),
- Józef Piernikarczyk (1885–1946, nauczyciel historii i geografii 1923–1936; badacz górnictwa, archiwista).
od 1945
Po II wojnie światowej, szkoła nieprzerwanie kontynuuje swoją misję edukacyjną, zatrudniając nauczycieli, którzy przedkładają na pierwszym miejscu dobro uczniów oraz ich rozwój osobisty.
- Alfreda Garczarek-Bendkowska (nauczycielka historii 1972–1990; założycielka i przewodnicząca Stowarzyszenia Na Rzecz Odnowy Budynku Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach [2011]; aktywna ambasadorka szkoły, prowadzi własny blog),
- Jadwiga Ważewska z domu Wolberg (1892–?, nauczycielka matematyki w latach 1945[?]–1963[?], znana przez uczniów jako „Babcia” [„Babcia Ważewska”]; intelektualistka, tłumaczka z języków francuskiego, rosyjskiego i czeskiego, krytyk muzyczny i teatralny, prowadząca korespondencję na tematy matematyczne i gramatyczne z prof. dr hab. Hugo Steinhausem).
Sławni absolwenci
1870–1922
Alfred Lowitsch (urodzony 8 lutego 1879 w Tarnowskich Górach, zmarł 5 maja 1942 w Buchenwaldzie, matura 1897) był inżynierem, który ukończył Królewską Wyższą Szkołę Techniczną w Berlinie w 1897 roku. Był propagatorem rozwoju technicznego oraz autorem istotnej publikacji pt. Energie Planwirtschaft und Sozialismus, wydanej w Jenie w 1929 roku, która została zakazana przez III Rzeszę.
Oskar Niemczyk (urodzony 8 stycznia 1886 w Rybnej, zmarł 22 listopada 1961 w Berlinie, matura 1903) był profesorem doktorem, mierniczym górniczym, geodetą oraz badaczem górotworu Górnego Śląska i Islandii. Był wykładowcą na Śląskim Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu, gdzie obronił rozprawę doktorską pt. Die Ostrauer Schichten in der Gleiwitzer Sattelzone w 1929 roku. Niemczyk był także uczniem prof. dr hab. Serge’a von Bubnoff oraz honorowym profesorem Wyższej Szkoły Technicznej we Wrocławiu, a później profesorem, prorektorem i rektorem Wyższej Szkoły Technicznej w Berlinie oraz profesorem Reńsko-Westfalskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Akwizgranie. Dodatkowo, został uhonorowany tytułem doctora honoris causa Uniwersytetu Mediolańskiego.
Otto Schlesinger (urodzony 21 kwietnia 1860 w Tarnowskich Górach, matura 1877) był matematykiem, który w 1882 roku obronił rozprawę doktorską pt. Ueber conjugirte binäre Formen na Królewskim Uniwersytecie we Wrocławiu. Był on uczniem prof. dr hab. Jacoba Rosanesa oraz docentem prywatnym matematyki w Getyndze, zaliczając się do jednych z pierwszych absolwentów szkoły.
1922–1939
Wśród znanych absolwentów tego okresu należy wymienić Franciszka Blachnickiego (1921–1987, matura 1938), polskiego księdza katolickiego, który był założycielem ruchu Światło-Życie. Kolejną postacią jest Bernard Drzyzga (1911–1994, matura 1931), kapitan piechoty Wojska Polskiego, Armii Krajowej oraz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a także Honorowy Obywatel Tarnowskich Gór z 1993 roku. Franciszek Hawranek (1919–1981, matura 1936) był profesorem doktorem habilitowanym, specjalizującym się w historii Śląska, a także pracował jako profesor na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.
od 1945
Zygmunt Białas (urodzony w 1935, matura 1952) był geologiem oraz działaczem ekologicznym, a także badaczem geologii regionu Ustronia i jego historii. Współzałożył rocznik „Przyrodnik Ustroński”.Henryk Borek (1929–1985, matura 1950) był profesorem doktorem habilitowanym, językoznawcą oraz onomastą, a swoją karierę naukową kontynuował na Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu.
Ireneusz Celary (urodzony w 1964, matura 1983) to profesor doktora habilitowanego, ksiądz katolicki oraz teolog, który prowadził badania na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Również Arkadiusz Czech (urodzony 1961, matura 1980) wyróżniał się jako samorządowiec oraz muzyk, pełniąc jako burmistrz Tarnowskich Gór.
Wśród innych absolwentów wyróżnia się Bogna Drozdzowska (urodzona w 1970, matura 1989), profesor doktora habilitowanego, która specjalizuje się w patomorfologii na Śląskim Uniwersytecie Medycznym. Józef Dzielicki (urodzony w 1941 w Tarnowskich Górach, matura 1958) jest profesorem doktorem, specjalizującym się w chirurgii dziecięcej. Dzieki jego pracy została stworzona Klinika Chirurgii Dziecięcej w Zabrzu w 1978 roku.
Herbert Jeziorski (urodzony 7 marca 1936 w Starych Tarnowicach, matura 1953) pełnił wiele ważnych funkcji w Kościele jako prałat, a także prowadził badania na Uniwersytecie Wrocławskim, publikując prace dotyczące szkolnictwa w powiecie tarnogórskim. Parafia św. Michała Archanioła w Suchej Górze, którą administrował, jest świadectwem jego zaangażowania.
Wśród późniejszych absolwentów tego okresu byli również Ireneusz Cezary Kamiński (urodzony 10 grudnia 1963, matura 1982), doktor habilitowany oraz sędzia ad hoc w Europejskim Trybunale Praw Człowieka, Lucjan Karasiewicz (urodzony 1979, matura 1994), polityk i poseł oraz Donat Kirsch (urodzony 1953, matura 1972), pisarz i matematyk.
Również Leon Koj (1929–2006, matura 1948), znany jako filozof i semiotyk, pracował na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Warto nadmienić również Arkadiusza Kozubka (1947–2016, matura 1964), profesora biochemii czy Jana Miodka (urodzony 1946, matura 1963), językoznawcę z Uniwersytetu Wrocławskiego. Listę znakomitych absolwentów zamyka Marek Ochman (urodzony 1975, matura 1994), transplantolog oraz Michał Oleszczyk (urodzony 1982, matura 2001), krytyk filmowy i wykładowca.
Warto wspomnieć o Zygmuncie Pejsaku (urodzonym w 1948, matura 1966), profesorze weterynarii, oraz Marek Piechota (urodzony w 1951, matura 1969), literaturoznawcy, który również swoją karierę związał z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach.
Nie można pominąć Krzysztofa Respondka (urodzonego w 1969, matura 1988), aktora teatralnego i filmowego, a także Christian Skrzyposzuka (1943–1999, matura 1962), autora wielu znanych dzieł literackich.
Remigiusz Sobański (1930–2010, matura 1949) to kolejny znaczący absolwent, znany jako ksiądz oraz teolog. Krzysztof Sośnica (urodzony w 1985, matura 2004) to specjalista z zakresu geodezji satelitarnej, który jako najmłodszy profesor w Polsce posiada bogaty dorobek naukowy.
Ostatnimi znanymi alumnami, których warto uwzględnić, są Kazimierz Strzyczkowski (urodzony w 1944, matura 1963) oraz Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie. Na uwagę zasługuje Uniwersytet Warszawski, gdzie wiele z tych znakomitych osób zdobyło swoje wykształcenie.
Historycy oraz Wincenty Swoboda (1934–2000, matura 1952), który pozostawił znaczący ślad w badaniach nad Słowiańszczyzną, oraz Andrzej Urbańczyk (1946–2001, matura 1965), dziennikarz i polityk, stanowią przykład różnorodności talentów wykształconych w tej szkole.
Na koniec lista znakomitych absolwentów kończy się nazwiskiem Adam Walanus (urodzony 6 kwietnia 1952, matura 1971), profesora fizyki oraz analityki danych, który zasłynął swoją pracą na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Sławni uczniowie
Wśród niezwykłych absolwentów II Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach, możemy znaleźć osoby, które wniosły znaczący wkład w różne dziedziny sztuki, nauki oraz militariów.
- Curt Blachnitzky (Kurt Blachy), urodzony 19 lipca 1897 roku w Strzybnicy, zmarły 15 grudnia 1980 roku w Hamburgu. Był znanym aktorem, specjalizującym się w teatrze, filmach oraz produkcjach telewizyjnych, a także scenarzystą i reżyserem filmowym,
- Piotr Guzy (1922–2018), żołnierz Polskich Sił Zbrojnych, uznawany za pisarza i Honorowego Obywatela Tarnowskich Gór od 2006 roku,
- Bolesław Pylak (1921–2019) – abp, prof. dr hab., wybitny ksiądz katolicki, teolog oraz dogmatyk. Podczas II wojny światowej walczył w szeregach Batalionów Chłopskich. Następnie pełnił funkcję arcybiskupa metropolity lubelskiego oraz arcybiskupa seniora archidiecezji lubelskiej, a wcześniej biskupa pomocniczego oraz biskupa tejże diecezji,
- Florian Śmieja (1925–2019) – profesor literatury na Uniwersytecie Zachodniego Ontario w London, Kanada. Był poetą, badaczem oraz tłumaczem literatury hiszpańskiej i doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego.
Każda z tych postaci przyczyniła się do rozwoju swoich dziedzin, stając się wzorem do naśladowania nie tylko dla przyszłych uczniów, ale także dla całej społeczności Tarnowskich Gór.
Przypisy
- Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r.
- Historia / Nauczyciele / W okresie międzywojennym [online], II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica [dostęp 17.10.2024 r.]
- Historia / Nauczyciele / Po 1945 roku [online], II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica [dostęp 17.10.2024 r.]
- KrzysztofK. Garczarczyk, 150 lat temu zaczęła się historia II LO im. Staszica, „Gwarek”, 27.04.2020 r. [dostęp 30.04.2020 r.]
- Restauracja i konserwacja elewacji budynku II LO im. S. Staszica w Tarnowskich Górach, ul. Piłsudskiego 1. Etap 2. [online], www.przetargi.egospodarka.pl, 25.11.2020 r. [dostęp 06.03.2021 r.]
- Restauracja i konserwacja elewacji budynku II LO im. S. Staszica w Tarnowskich Górach ul. Piłsudskiego 1. Etap 1. [online], przetargi.pl, 22.01.2020 r. [dostęp 06.03.2021 r.]
- MarekM. Wojcik, Heinrich Herzog. Tarnogórscy Budowniczowie (2), „Montes Tarnovicensis”, nr 37, kwiecień 2009 r. [dostęp 17.04.2020 r.]
- Sprawozdanie finansowe Stowarzyszenia za rok 2018 [online], naszstaszic.pl, 04.02.2019 r. [dostęp 06.03.2021 r.]
- Alfreda Garczarek-Bendkowska [blog], www.tg.net.pl [dostęp 06.03.2021 r.]
- Stowarzyszenie Na Rzecz Odnowy Budynku Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach [online], krs-pobierz.pl, 04.08.2011 r. [dostęp 06.03.2021 r.]
- DariuszD. Jerczyński, 100 lat temu w styczniu 1919 powstał Związek Górnoślązaków [online], Facebook, 03.02.2019 r. [dostęp 22.08.2022 r.]
- Najlepsza szkoła średnia w TG [online], gazeta.pl, 12.10.2001 r. [dostęp 17.04.2020 r.]
- JanJ. Nowak, Kronika miasta i powiatu Tarnowskie Góry, Tarnowskie Góry: Nakładem Księgarni Polskiej, 1927 r. [dostęp 22.08.2022 r.], (Śląska Biblioteka Cyfrowa).
- HeinzH. Meixner, Niemczyk, Oskar [online], Neue Deutsche Biographie [Online-Version], 1999 r. [dostęp 19.04.2020 r.]
- Prof. Dr. phil. Dr.-Ing. E. h. Oskar Niemczyk [online], Technische Universität Berlin. Catalogus Professorum, 2019 r. [dostęp 30.04.2020 r.]
- Tadeusz B.T.B. Hadaś, Stanisław Staszic patronem Liceum Ogólnokształcącego Męskiego w Tarnowskich Górach – najstarszej średniej szkoły ogólnokształcącej na Górnym Śląsku, „Gwarek”, 02.11.1960 r.
- FranzF. Kössler, Personenlexikon von Lehrern des 19. Jahrhunderts, Gießen: Universitätsbibliothek Gießen, 2008 r. [dostęp 06.05.2021 r.]
- StanisławS. Książek, Stanisław Staszic patronem Liceum Ogólnokształcącego Męskiego w Tarnowskich Górach [c.d.], „Gwarek”, 08.11.1960 r.
Pozostałe obiekty w kategorii "Szkoły":
Zespół Szkół Techniczno-Usługowych im. Jana Pawła II w Tarnowskich Górach | Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących „Mechanik” w Tarnowskich Górach | Budynek Szkoły Podstawowej nr 3 im. ks. Franciszka Blachnickiego w Tarnowskich Górach | I Liceum Ogólnokształcące im. Stefanii Sempołowskiej w Tarnowskich GórachOceń: II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach