Leon Koj

---

Życiorys

Leon Koj to wybitna postać w dziedzinie nauki i edukacji. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach, a następnie w latach 1948–1954 kontynuował naukę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, koncentrując się na logice. Niestety, w latach 1950–1951 został osadzony w więzieniu na skutek wyroku Komisji Specjalnej (par. 22 i par. 23 MKK).

W okresie 1953–1956 pracował jako asystent na KUL, a potem związał się z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w 1962 roku. Habilitację zrealizował na Uniwersytecie Warszawskim w 1971 roku. Tytuł profesora nadzwyczajnego UMCS zdobył w 1987 roku, a profesora zwyczajnego w 1992 roku.

W roku 1956 dołączył do UMCS, pełniąc wiele istotnych funkcji, w tym zastępcy kierownika Wyższego Studium Nauczycielskiego (1971–1973) oraz prodziekana Wydziału Pedagogiki i Psychologii (1973–1978). Od 1974 roku zarządzał Zakładem Logiki i Metodologii Nauk, kształtując programy edukacyjne i badawcze.

W czasie formowania się NSZZ „Solidarność” aktywnie uczestniczył w budowie nowego związku zawodowego na UMCS i brał udział w jego działalności władze. Leon Koj był również zaangażowany w prace towarzystw naukowych. Pełnił m.in. rolę prezesa lubelskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Filozoficznego oraz przewodniczącego komisji filozoficznej Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Działał jako członek Polskiego Towarzystwa Semiotycznego oraz prezydium Komitetu Nauk Filozoficznych.

Za swoje znaczące osiągnięcia zarówno w nauce, jak i w dydaktyce, odznaczony został Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Zasłużony dla Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Otrzymał liczne nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Rektora UMCS. W latach pięćdziesiątych XX wieku został skazany na 18 miesięcy obozu pracy przez Komisję Specjalną, z powodu działalności w obronie Kościoła rzymskokatolickiego oraz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w trudnym okresie stalinizmu.

Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 91 pozycji, z których 8 to książki, a reszta to artykuły. Jego publikacje często koncentrują się na analizie semantyki języka naturalnego, ale również obejmują zagadnienia metodologiczne, logiczne, etyczne i metafilozoficzne.

---

Oceń: Leon Koj

---