Zbigniew Głowacki (polityk)

---

Życiorys

Zbigniew Głowacki był postacią o istotnym wpływie na polską politykę. Urodził się jako syn Józefa i Salomei. W 1959 roku rozpoczął swoją działalność w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Ukończył Wyższą Szkołę Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie, gdzie kształcił się na Wydziale Historyczno-Socjologicznym. W latach 1963–1971 pracował w Komitecie Wojewódzkim partii w Koszalinie, gdzie piastował różne stanowiska – najpierw jako instruktor, a później jako zastępca oraz kierownik Wydziału Propagandy.

W kolejnych latach, od 1973 do 1975 roku, pełnił funkcję sekretarza KW ds. propagandy. Z dniem 6 czerwca 1975 roku uzyskał stanowisko sekretarza, a potem, od 21 grudnia 1977 do 14 listopada 1980, został I sekretarzem KW PZPR w Słupsku. Równocześnie, od grudnia 1977 do grudnia 1980, stał na czele Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w tym samym mieście.

W latach 1980–1985, Zbigniew Głowacki sprawował mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji, reprezentując okręg Słupsk. W trakcie swojej kadencji był członkiem Komisji Oświaty i Wychowania, Komisji Kultury oraz Komisji Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego. W uznaniu jego zasług, otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

---

Oceń: Zbigniew Głowacki (polityk)

---